Bevorder het herstel van een langdurig ziekteproces. 4 Tips!

Bevind jij je in een langdurig ziekteproces en ben je ten einde raad? Kost het je enorm veel moeite om te zien dat je met kleine stappen vooruit gaat? Ben je het zat om ergens de motivatie vandaan te halen om gezond en fit door het leven te gaan?

Denk bij langdurige ziekteprocessen aan symptomen van onder andere een burn-out, afwijkende schildklierwerking, migraine, astma, zware ontstekingen, eetproblemen, maag- en darmproblemen, rug- schouder- en nekpijn. Je hebt te maken met aanhoudende fysieke klachten waarvan je inmiddels weet dat er een sterke relatie is met mentale en emotionele stress. Via verschillende wegen, fysieke en mentale behandelaars heb je tools en inzichten ontvangen waarmee je de klachten aanpakt.

Alleen voel je aan alles dat je er nog niet bent. Dat is balen!

Het ervaren van fysieke pijn is een signaal van het lichaam dat er iets is verstoord. Het vinden van een passende behandelaar en behandelmethode vraagt tijd, aandacht en onderscheidingsvermogen. Door de aanwezige pijn en vermoeidheid lukt dit met vallen en opstaan. Soms is het goed om iets anders te proberen. Blijf open staan en hou vol.

Uiteindelijk komt het vaak neer op een combinatie van methoden om jezelf weer op de rails te krijgen. In deze blog geef ik je 4 tips om op emotioneel niveau in beweging te komen.

1. Innerlijke Criticus
Wees bewust van de aanwezige innerlijke criticus in jou. De stem die oordeelt, straft en het zo perfect mogelijk wil doen. Deze stem houdt je klein en maakt je ongelukkig. Deze stem wil vast zo snel mogelijk van de fysieke klachten af zijn en werkt hier hard voor.

“Heb je niet eens de energie om hiervoor naar buiten te gaan?”
En wanneer je aan het huilen bent: “Hou nou eens op! Huilen is stom”
“Ik kan niet eens een boodschappenlijstje maken.”

Je komt terecht in een spiraal van slachtoffergedrag- en communicatie.

De aanwezigheid van een innerlijke criticus duidt er op dat je al veels te lang hebt geleefd vanuit gedachten en gevoelens van anderen of een oneigenlijke stem van jezelf, omdat je diep van binnen vindt dat je niet voldoet. Dit betekent dat je als kind nooit de ruimte had om te doen wat je wilde. Je deed datgene wat nodig was, misschien zelfs noodzakelijk was om te overleven.

De innerlijke criticus weerhoudt je ervan te genezen, omdat deze stem het immens lastig vindt om zich over te geven aan wat er nodig is om te herstellen. Rust. Genegenheid. Een arm om je heen. Een kop warme thee, ademen en reflecteren. Zo min mogelijk prikkels.

Deze weerstand kun je ook uitleggen als de stem die je wilt beschermen. Ja, jarenlang heeft de stem je beschermd, maar om door te groeien is het van belang om de weerstand te erkennen en te vertalen naar liefdevolle gedachten en gevoelens.

“Ik doe wat ik kan en geef mezelf over aan de vermoeidheid.”
“Laat je tranen maar gaan. Huilen ontlaadt het lichaam.”
“Vraag hulp waar nodig, ook al is het in jouw ogen een miezerig klusje wat je zelf zou moeten kunnen.”

Ontvang de kritische stem daarnaast met begrip: ja, ik weet dat je doodsbenauwd bent om te falen, om te worden veroordeeld door je familie, je vrienden, om nog langer ziek te zijn. Maar dit is wat het is. Omarm wat is en doe wat nodig is.

2. Erken en uit de woede
Wat het helingsproces belemmert zijn vooral woede en angsten die op het zelf zijn gericht, maar ook zeker woede en angsten die op anderen of omgevingen (en noem maar op) worden geprojecteerd.

In deze blog behandel ik de naar binnen gerichte woede. Deze kan blijven hangen op gedachten zoals “ik ben boos op mezelf, omdat ik niet beter word” en “waarom lukt dit mij niet?” Deze gedachten slaan al snel om naar gedachten die voortkomen uit machteloosheid en frustratie: “ik doe het ook nooit goed”, “ik blijf voor altijd zo ziekelijk” en “ik kan de hele boel hier wel kort en klein slaan, want grrrr, ik weet het allemaal niet meer”.

De sleutel tot het transformeren van woede, frustratie en machteloosheid is door na te gaan op wie je echt boos bent. Wat jij ooit hebt gedaan waar je misschien terecht boos over bent, omdat je het ziet als falen of dat je beter had moeten weten, is altijd een gevolg geweest van het voorbeeld dat jij over het uiten van woede hebt gehad. De meeste hooggevoelige personen die ik in mijn praktijk spreek hebben hierin geen voorbeeld noch emotionele begeleiding bij gehad.

Besef je op de eerste plaats in ieder geval dat je moet stoppen met zo boos te zijn op jezelf. Dat maakt jouw systeem kapot. Hiermee kom ik eigenlijk op de vierde tip: vergeef jezelf. Jij hebt gedaan wat in jouw macht lag.

3. Verander de plek van angst
De angsten in het helingsproces bieden weerstand. Het is tegenstrijdig, maar het komt steeds terug. Je wilt vooruit, maar ergens ook weer niet. Blijven waar je bent is veilig en comfortabel.

Je onderneemt stappen, maar regelmatig voelt het aan als één stap vooruit en weer drie stappen achteruit. Je bent bang dat je hier nooit meer uit komt, dat je voor altijd met deze fysieke klachten moet blijven leven. Dat elke methode of technieken je weer zullen teleurstellen, het helpt voor even, maar het lost het niet op.

Ik geef je een reframe. Parallel aan de positieve ontwikkelingen kunnen angsten weer de kop op steken waarvan je dacht dat ze er niet meer waren. Onzekerheden en twijfels slaan weer toe. Dit betekent niet dat je niet groeit. De positieve ontwikkelingen creëren de ruimte en de innerlijke kracht om weer een stukje pijn onder ogen te zien, te doorvoelen.

Naast deze reframe is het van belang om bewust angst(en) te transformeren naar liefde. Het ervaren van angsten houdt je gevangen op dezelfde plek. Je vermijdt, je verstopt, je houdt achter, je doet je anders voor en ga zo maar door. Wordt bewust van de angsten die spelen en vraag jezelf af wat Liefde zou doen.

4. Vergeef jezelf en anderen
Het vergevingsproces is zoals elk proces een traject van vallen en opstaan. Onderweg kom je gevoelens tegen die om jouw aandacht vragen. Ligt het aan jou dat je in deze situatie terecht bent gekomen? (schuldgevoel) Heb jij je lichaam verwaarloosd? (boosheid) Ben je voor de zoveelste keer teleurgesteld in jezelf? (verdriet)

Stop! Vergeef jezelf. Je verdient zoveel beter.

Het vergeven kan stevig worden belemmerd door woede. De woede over de kwetsuren die anderen je hebben aangedaan; naar buiten gerichte woede. Of de woede die naar binnen is gericht, omdat je voor de zoveelste keer erin bent getrapt. Ook kan vergeving worden belemmerd door angst. De angst voor dat de ellende weer over je heen gaat komen, omdat je jezelf van je zachte liefhebbende kant hebt laten zien. Maar ook, en vaak speelt dit op een onbewust niveau, de angst dat jij het niet waard bent om vergeven te worden.

Zie vergeving als een proces in plaats van een rationeel besluit. Het hoofd weet het goed, maar het hart is er misschien nog niet klaar voor. Desalniettemin kunnen we er wel met een liefdevolle intentie naartoe bewegen en onderweg alle gevoelens ontvangen en doorleven.

Vergeving heeft namelijk een positieve impact op jouw emotionele en fysieke welzijn.