Hammam: nieuwe lichamelijke sensaties

Pasgeleden maakte ik samen met een vriendin kennis met een hele andere wereld. Een wereld waar sauna-mensen naar toe gaan. Het gros van de mensen die daar rondliepen, voelden zich helemaal op hun gemak. De omgeving met al haar heerlijke geuren was enorm rustgevend. Wij ervoeren het als een enorme luxe; bestellen op naam, huren van badjassen en handdoeken en op en top verwend worden door warm water, bubbels, een Finse blokhut sauna en een Turks stoombad.

Hammam behandeling
We zaten met onze voeten in een voetenbad met onze handdoeken om ons heen geslagen toen de hammam masseur opeens voor ons stond. Een jonge god met slechts een doek om zijn middel! Van binnen giechelde ik en op mijn gezicht verscheen een brede grijns. Verrassing! Tot dat moment dacht ik dat we door een vrouw zouden worden behandeld. Mijn vriendin dacht dat ook. Zij had er meer moeite mee dan ik. De eerste tien minuten kon ze zich niet ontspannen. Ze vond het heel intiem en seksueel. Uiteindelijk heeft ze er nog wel van kunnen genieten. Ik vond de behandeling heerlijk. Ik heb lichamelijke sensaties gevoeld die ik nog niet eerder heb gevoeld. Allereerst gooide hij met een teil warm water over mij heen. Nadat het water van mijn haren was gegleden, begon mijn hoofd te tintelen. Het verraste me, het was fijn.

Ik snap dat mijn vriendin zijn bewegingen ervoer als zeer intiem. Het was intiem. Hij had ons naakt gezien. Alvorens hij met een handdoekje ons geslachtsdeel bedekte, had hij ons naakt op de verhoging zien liggen. Met zijn handen ging hij over een deel van onze billen, langs onze romp en over ons borstbeen. Haha…geweldig. De aanrakingen waren enorm fijn. Ik voelde zijn zuivere en positieve intentie om mij te laten ontspannen en te genieten. Het lichaam werd ingezeept, gescrubt en gemasseerd. Een andere nieuwe sensatie was het voelen van een enorme spons met schuim. Hij liet deze eerst over de rugzijde glijden. Dat was ongekend zalig. De spons ging daarna ook over de bovenkant van mijn lichaam. In tegenstelling tot mijn vriendin ervoer ik het meer als helemaal vertroeteld worden alsof ik een baby was.

Het meest bijzondere vond ik dat al die fijne aanrakingen en nieuwe sensaties mij helemaal in contact brachten met mijn lichaam. Gedurende de behandeling had ik geen besef meer van tijd. Op het moment dat hij op een zachte toon zei dat het afgelopen was, leek het alsof hij me wakker maakte uit een zeer prettige droom. Mijn oog viel op de klok; hij was precies 25 minuten bezig geweest. Voor mijn gevoel was ik heel lang weggeweest.

Het ondergaan van een hammam behandeling is zeer aan te bevelen. Het is een waar genot voor het aanwakkeren van de zintuigen, vooral van het kinesthetische zintuig; voelen via het lichaam en de intuïtie.

Integratie: mijn Moeder en Sinterklaas

Mijn moeder gaat twee keer per week naar Nederlandse les. Deze week gaat zij Sinterklaas vieren met haar klasgenoten. Twee klassen worden bij elkaar gevoegd om het te gaan vieren. Ze hebben lootjes getrokken en afgesproken dat ze voor vijf euro een cadeautje kopen. De bedoeling is dat er surprises worden gemaakt en het gedicht mag van internet worden gekopieerd.

Ga je een suprise maken mama? ‘Nee, ik ga geen suprise maken. Ik ga het cadeautjes inpakken met cadeaupapier.’ Oh, maar er is toch afgesproken om surprises te gaan maken? ‘Ja, maar ik ga geen surprise maken. Wel ga ik wat lekkers maken. Dat is een verrassing. We hebben namelijk niet afgesproken om eten mee te nemen. Verder gaan we spelletjes met elkaar spelen.’

Hoewel ik haar door de telefoon sprak en haar gezichtsuitdrukking niet kon zien, voelde ik ‘m wel door de verandering in haar stem. Het zou een verwrongen glimlach kunnen zijn waarbij haar ogen schitteren van plezier, omdat zij haar eigen verrassing mee gaat nemen. Niet om Sinterklaas. Of de cadeautjes en de spelletjes die ze gaan doen, maar omdat ze weer een gelegenheid heeft waarvoor ze iets lekkers kan maken.

Lees ook: Sinterklaas bestaat niet

HSP: ben ik boos? Dan mag dat!

In deze blog wil ik het hebben over hoe hooggevoelige mensen omgaan met de emotie woede. Hooggevoelige mensen bezitten een palet aan kwaliteiten zoals empathie, begripvol, zorgzaamheid en hulpvaardigheid. Verder zijn ze meedenkend en hebben een sterk
verantwoordelijkheidsgevoel. In positieve gebalanceerde situaties pluk je hier natuurlijk alleen maar de vruchten van. Wanneer het aankomt op het aanschouwen van woede of het zelf ervaren van woede slaan deze mooie eigenschappen om in een valkuil. Je kwaliteit wordt een zwakte.

Ouders die altijd ruzie met elkaar hebben. Als kind het gevoel hebben dat je je moeder moet helpen, omdat ze zich zo naar en verdrietig voelt vanwege de ruzie met haar man, je vader. Er gaan jaren overheen, voordat je inziet dat je ouders zelf de troep mogen opruimen die zij telkens weer zelf veroorzaken. Je hoeft niet tussenbeide te komen. Je hoeft niet in hun energie te zitten. Neem afstand en focus op je eigen leven.

Het uiten van emoties, van wat je denkt en voelt, is van wezenlijk belang voor een heldere geest en een gezond lichaam. Maar wat als er bepaalde emoties aan het woeden zijn waarvan je het bestaan niet kent? Dan is het onmogelijk om deze emoties te uiten. Vaak gaat het om negatieve emoties; om woede. De hooggevoelige persoon rent als het ware weg voor de woede door deze juist te absorberen. Niet te laten merken dat het hem zeer doet, want dat zou zijn ouder/verzorger niet kunnen verdragen. Zie hier hoe de kwaliteiten begripvol en empathie de persoon behoorlijk kunnen tegenwerken. Het zijn overigens niet alleen deze kwaliteiten die de doorstroming van negatieve emoties tegenhoudt.

Het zijn emoties waarvan je het bestaan niet wilt kennen, omdat je weet dat ze niet welkom zijn. Kinderen imiteren het gedrag van hun ouders; als ouders bepaalde emoties in de doofpot stoppen, doen zij dat ook. Een voor de hand liggende oorzaak ligt genesteld in de emotie angst. De mond wordt gesnoerd door angst. Angst voor dat het de situatie verergert. De tendens is om je stil te houden, om in je hol te kruipen waar het veilig is. Het doorslaan van de kwaliteiten begripvol en empathie in combinatie met de angst zorgt ervoor dat de woede in het systeem van de hooggevoelige persoon wordt ingekapseld.

‘Soms sla en schreeuw ik om me heen, maar dan raak ik net niet datgene waar het om draait. Dat zit dan nog heel diep verstopt van binnen. Ik durf niet te kijken wat het is.’ Als je boos bent, let je meer op dat wat je boosheid opriep dan op de werkelijke bron ervan, op datgene waar je boosheid uit voortkomt. Met andere woorden: je merkt op wat je geest doet, maar de geest zelf zie je niet. Je identificeert jezelf met de inhoud van je drukke geest, je gedachten emoties, ideeën, en uiteindelijk denk je dat jij al die dingen bent: ‘Dit ben ik. Zo ben ik.’ (Rebel Boeddha) Dus je gelooft echt dat je boos bent op de ns, de gemeente die je blijft dwarsbomen en de ober in het restaurant.

Als kinderen krijgen we vaak verborgen boodschappen mee van onze ouders/verzorgers. ‘Zo doe je niet tegen je moeder.’ ‘Dit is onbehoorlijk gedrag voor meisjes.’ We mogen niet boos worden. Simpelweg omdat ze het lastig vinden en absoluut niet weten hoe ze met de woede van hun kinderen om moeten gaan. In de kern van woede zit verdriet, dus laten we daar dan met zijn allen de ogen voor sluiten. Ze willen het niet horen. Niet weten, want op onbewust niveau weten ze dat het hen verdriet doet. En nog erger, dat ze er deels schuldig aan zijn geweest. Daarom sluiten ze zich ervoor af en hiermee is de kous af. Of toch niet? Nee, zeker niet, want op een dag komt het naar boven. De woede laat zich zien. De woede wordt getriggerd en de persoon wordt geleid naar het verdriet dat erachter schuilt.

Onze emoties verzetten zich tegen de oneerlijke manier waarop zij onderdrukt worden en zeggen: ‘Stop met het blokkeren van mijn energie. Beplak me niet met etiketten. Probeer me niet te verbeteren. Wees wat moediger. Kijk me aan en accepteer me zoals ik ben. Dan zou je nog weleens voor een verrassing kunnen komen te staan. (Rebel Boeddha) Hierbij sluit ik mij volledig aan. Je mag boos zijn. Je woede heeft je wat te vertellen.

Wil je meer lezen over omgaan met woede als hooggevoelige? Bestel hier het eboek ‘Ben ik boos? Dan mag dat!’. 

Begeerte heeft mij aangeraakt

Begeerte heeft mij aangeraakt

2011. Een nieuw jaar. Een nieuw hoofdstuk. Geen nieuw begin voor mij, maar doorgaan op de weg die ik ben ingeslagen. Een jaar geleden eindigde de relatie met de liefde van mijn leven. Ik moest weer leren. Heel veel leren. Leren alleen te zijn, leren te eten, leren te vragen, leren afscheid te nemen en leren lief te hebben. Dat laatste was niet makkelijk. Het geloof in mezelf, de wereld en het leven had een aardige deuk opgelopen. De automatische piloot trok mij van dag tot dag afgewisseld met de warmte van mensen om me heen. Iemand die me op kwam halen voor een kop koffie ergens, een telefoontje en een te gekke grap. Langzaamaan leerde ik weer lachen en kon weer naar mezelf kijken in de spiegel. Muziek en de verhalen van mensen begonnen me weer te boeien.

Een zoen ontlaaide het vuur in mij. Tot mijn verrassing leefde het nog daarbinnen. ‘Ik ben niet dood’ drong het tot me door. Vanaf dat moment ben ik begonnen met liefhebben. Niet de gever van de kus, maar mezelf. Om wie ik ben, om wat ik heb gedaan en heb bereikt tot nu toe. Ik hou van de morgen, van een strakblauwe lucht, de warme zon, de sneeuwvlokken, het contact tussen mensenonderling, vooral als ze lachen en iets samen delen.

Ik heb mijn kinderen intens lief. Ik heb mezelf lief. Ik heb de mensen om me heen lief. Ook de onbekenden met wie ik even oogcontact heb op straat. Begeerte heeft mij aangeraakt: ik heb het leven lief. En dàt wil ik in 2011 graag voortzetten. En misschien … heel misschien is er dan ruimte voor een nieuwe liefde in mijn leven.

(Ingezonden door Bianca Kroon,  oprichter van www.tekstcollege.nl en Orchid of Life nieuwsbrief lid op donderdag 16 december 2010)

Hoe zijn de eerste weken met de vrouw van je leven?

Hoe zijn de eerste weken met de vrouw van je leven? Neem je haar mee naar je ouders na vier ontmoetingen of liever na een half jaar? Logeer je dan een week bij je ouders of drink je alleen een kopje thee? Stelt je moeder voor om samen te gaan wonen of om het maar rustig aan te doen? Speel je een potje dammen of ga je naar de bioscoop?

In 2007 werd het internet één van mijn beste vrienden. In Australië kon ik simpel contact houden met familie, vrienden en kennissen. Hyves maakte het mogelijk om van gedachten te wisselen met oude bekenden en nieuwe onbekenden. Ik plaatste in mei een algemeen, zakelijk getint bericht, waarop zij ook zakelijk reageerde. Toch voelde ik ergens een warme spontaniteit die mij naar haar persoonlijke pagina bracht. Binnen een minuut wist ik dat ik haar graag wilde leren kennen.

Hoewel ik erg mijn best deed, had zij iets langer nodig (4 maanden) om dit te besluiten. Uiteindelijk werd het een meer dan leuk contact. Ik stelde voor om te gaan eten en salsa te dansen als ik weer terug zou in Nederland zou zijn. Op 20 December kon het wel. Mijn hartje was toen al kleine rondjes aan het dansen, maar nog op vrij rustige muziek. Ze liet haar telefoonnummer achergelaten op Hyves (i.v.m. 20 December), maar ik belde haar direct op.

Score eerste gesprek: twee uur non-stop. De vier weken die volgde hadden we 24/7 contact gehad (5 dagen bellen en een weekend samen). Gevolg was dat de muziek luider, wilder en vrolijker werd. En toen? Laat ik mijn openingsvragen eens beantwoorden.

“Ja”, in de eerste week van 2008 logeerde ze bij ons. “Ja”, we hebben drie potjes dammen gespeeld en “Ja”, het leek mijn moeder verstandig om samen te gaan wonen. “Wel erg snel?”, “Onverstandig?”, “Groot risico?” en vooral “Niet normaal?”. Mijn hart zegt dat langzamer doen onverstandig is en het grootste risico is om niet samen te gaan wonen. En misschien, …hóren de eerste weken met de vrouw van je leven wel abnormaal te zijn.

Geschreven door Arnold Emile Baldé
Lees ook: Hartkreet wordt gehoord -Ware Liefde klinkt als…

Vase full of LOVE

Tijdens een van mijn LoveMeetings werd ik verrast door een leuk initiatief van de vriendin bij wie de LoveMeeting werd gehouden. Zij presenteerde een prachtige doorzichtige lange vaas gevuld met Fortune Cookies. Ik vond het een heerlijke creatieve actie. Spontaan verzon ik dat we de LoveMeeting zouden starten met het openen van een Fortune Cookie. Ik wilde graag van iedereen horen wat hun eerste gevoelsmatige reactie in het kader van de liefde zou zijn met betrekking tot de spreuk die zich zou openbaren. Bij het delen van de eerste reacties kwamen we langzaam in de mood for more love.

Een maand terug stond ik in de vazenwinkel ‘Vooral Vazen’ in Scheveningen en mijn zoekende ogen viel op een waanzinnige grote gele tulpvormige vaas. Ik riep uit dat ik deze prachtig vond en deelde mijn ‘LoveMeeting-vaas’ verhaal aan de eigenaresse Sandra Abbenhuis. Zij gaf mij vervolgens een extra liefdevol steuntje in de rug en ik kon de vaas voor de helft van de prijs meenemen. Nu staat mijn aanwinst in de praktijk en zo nu en dan wanneer het moment zich voordoet, nemen coachees, vrienden en familie een spreuk met zich mee.

With Love(Cookies),
Chungmei