Oerkracht

OERKRACHT

Nee, je bent niet snel bang voor wat er om je heen gebeurt. En je bent ook niet bang om van je af te bijten wanneer het nodig is. Maar waar je wel bang voor bent is om te gaan staan voor waar je in gelooft. De onzekerheid slaat toe wanneer je spreekt over datgene wat jou boeit. Wat jou diep raakt en ontroert.

De opkomende tranen werden weggedrukt. Door de geest. Gedachten als ‘doe niet zo gek, je hoeft je hierover toch niet emotioneel te tonen’ en ‘wat doe je nu raar, je hebt toch een redelijke baan, niet klagen, gewoon gaan werken’.

Ik vroeg naar de tranen die zich niet lieten zien. Tranen vertellen de waarheid. Ja, ik ben bang. Vind ik een baan die aansluit bij wat ik echt leuk vind? Er zijn al genoeg mensen die zich hiermee bezig houden. Ik ben er nu nog niet klaar voor.

Je realiseren dat je bang bent is de eerste stap in plaats van te blijven hangen op “ik weet echt niet wat voor werk ik kan doen”. Een volgende stap is niet gaan zoeken met je hoofd, maar gaan voelen met je hart. Waar gaat je aandacht naar uit? Waar ben je nieuwsgierig naar? De antwoorden kwamen naar boven borrelen. Zelfs nog voor de ademhaling sessie koppelde ze terug. “Ik ga eens googelen naar cursussen die ik boeiend vind. Nu durf ik verder te kijken”.

Van praten naar voelen…

Een stem zo onzeker in het gesprek werd naar de achtergrond geduwd door een luide krachtige klank die duizelingen losmaakte. De energie van woede nam haar klank over; een oerkreet kwam tevoorschijn. “Zo dat was lekker. Ik wil nog een keer!” (En nog een keer en nog een keer en nog een keer)

“Ik voel me sterk.”

Van voelen naar praten…

“Diep van binnen weet ik wie ik ben.”

Amen

Met Com-Passie, 
Chungmei 

Orchid of Life HSP Coaching & Rebirthing 
Landingsbaan: http://www.orchidoflife.nl

Zijn wie je bent, dat is geluk, plezier en ontspanning 

Boek de introductiesessie van 1.5 uur in mijn praktijk in Den Haag of via videobellen. 

Meer lezen over de ontwikkeling van woede in mijn praktijk, bestel hier het eboek Ben je boos? Dan mag dat!

Schrijf je hier in voor de Orchid of Life’s Nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de lezingen en workshops die op de agenda staan.

Bekrachtigen van mijn chakra’s, mijn energievelden

Afgelopen week heb ik tijdens het begeleiden van ademhalingssessies de bekrachtigen voor de chakra’s voorgelezen. Ons systeem bestaat uit zeven chakra’s, oftwel energievelden. Chakra is een woord dat komt uit het Sanskriet. Het betekent letterlijk “wiel”. Een chakra kun je zien als een draaiend wiel van energie. Met het voorlezen van de bekrachtigingen van de chakra’s heb ik de coachee gestimuleerd de chakra’s bewust te openen om de levensenergie erdoor heen te laten stromen. Het was ontzettend fijn om de bekrachtigingen te voelen en te aanschouwen hoe het gevoel achter de woorden bij de coachees binnenkwamen. Ik kon aan hen zien waar hun pijn was; welk chakra zich meer diende te openen voor een volledige doorstroming van het systeem.

Het voorlezen ervan had ik ook een positief effect op mijn eigen emotionele ontwikkeling. Ik merkte dat tijdens elke sessie een andere bekrachtiging van een chakra bij mij extra opviel. Blijkbaar opende ik mij op verschillende momenten voor steeds een andere bekrachtiging. De bekrachtigingen die mij raakten:

Wortelchakra
Ik sta open voor de ziel van het leven, die me boven mijn oorspronkelijke grenzen uittilt naar een hogere, creatievere ruimte.

Geslachtschakra
Elke keer als ik mijn waarde bekrachtig en mijn keuzen voor liefde eer, moedig ik genezing aan.

Zonnevlechtchakra
Ik kies voor goedheid, licht en liefde.

Hartchakra
Ik ben stil en luister naar het lied dat mijn hart zingt.

Keelchakra
Mijn integriteit is mijn woord en mijn woord is mijn waarheid.

Voorhoofdchakra
Ik vertrouw erop dat mijn hoogste goed en grootste vreugde zich ontvouwen.

Kroonchakra
Ik ben dankbaar voor alle goede dingen en mensen in mijn leven.

Het effect van het binnen laten komen van de bekrachtigingen van de chakra’s was voor mij dat ik in mijn leven naging wat ik na gelaten heb te doen en wat ik wil doen om meer vreugde en genot in mijn leven toe te laten. Ik heb mijn excuses aangeboden, ik heb vriendinnen uitgenodigd iets leuks te gaan doen. Het was zo fijn om hier bij stil te staan.

En zowaar, het universum liet mij vanochtend zien waar ik nog niet aan had gedacht. Toen ik bij de bushalte stond met mijn kids herkende ik een buurman van wie ik ooit het telefoonnummer van zijn vrouw heb gekregen. Zijn vrouw werkt als mondhygiëniste en daar had ik een paar vragen over. Blijkbaar dacht het universum: laat ik Chungmei een handje helpen, ze is op de goede weg.

Om terug te komen op de sessies. Een dame in het bijzonder reageerde zo goed op de begeleiding van het openen en bekrachtigen van de chakra’s dat ze een foto wilde van het boek waaruit ik aan het voorlezen was. Dezelfde avond stelde ik aan haar voor of ze het leuk zou vinden als ik de bekrachtigingen voor haar opneem. Dat vond ze geweldig. Inmiddels is dit een feit. Ik heb een video-opname gemaakt via photobooth en naar haar verstuurd via wetransfer.

Zo kan ze tussen de sessies door zichzelf ademhalingssessies blijven geven. Het is een dame met veel fysieke pijn. Emotionele stress zorgt ervoor dat er geen beweging meer is in het bindweefsel in bepaalde delen van haar lijf. Een ademhalingssessie helpt haar op een zachte manier ruimte te creëren in de delen van haar lijf die pijnlijk zijn.

Inmiddels heb ik een afspraak staan met mijn buurvrouw. Ze komt binnenkort langs om te kletsen over haar werk als mondhygiëniste.

HSK: waarin zijn kinderen leuker dan volwassenen?

In deze prachtige maand die ons leidt naar de zomer laat ik op de facebookpagina Hooggevoeligheid en intuïtie “HSP vragen” voorbij komen. De reacties zijn waanzinnig leuk om te lezen. Ik kwam op dit idee met het vooruitzicht op het geven van een speciale editie van de workshop emotiemanagement voor hooggevoeligen. Deze workshop vindt op zondag 28 juni plaats in Utrecht. Wat het speciaal maakt, is dat ik mensen bij elkaar wil brengen in het kader van vriendschap onder hooggevoelige personen. Wellicht dat je tijdens de workshop een klik met iemand voelt en naar huis gaat met een afspraak om een keer het gesprek voort te zetten onder het genot van een theetje.

Met de “HSP vragen” wil ik openheid en verbinding creëren tussen de mensen die deze pagina volgen. Precies datgene wat ik ook ga creëren tijdens de workshop, maar dan op een manier waarop de deelnemers live met elkaar in gesprek zullen gaan. In deze blog wil ik een aantal reacties op de vraag “Waarin zijn kinderen leuker dan volwassenen?” met je delen:

“ls je ze laat zijn wie ze zijn, dan zijn ze grappig lief apart en kennen zij geen schaamte gevoel. Ze kunnen ook de spontaanste oplossingen vinden om verder te komen.” ~ Henriette Hagen

“Hun eerlijkheid en hun logica. Fantastisch!” ~ Marja Pijnaker

“Kleine mensen hebben net zoveel emotionele, bewuste en onbewuste intelligentie en intuïtie als volwassenen en hebben nog niet al teveel filters. Ik kijk en luister graag naar kinderen zonder iets te zeggen voordat ik interactie met hen zoek als ik dat al doe. Ik kijk welk mens ik voor me heb in mini vorm. Daarom til ik op visite niet iedere baby op. Ik respecteer de onuitgesproken interactie tussen mij en het kind. Respect geven is niet gebonden aan leeftijd, ras, intelligentie, en dat geldt ook voor andere levende wezens. Komt een kind spontaan naar me toe dan start daar de verbale en/of (non-) verbale interactie pas echt. Dan weten we allebei wat we zo´n beetje aan elkaar hebben. Niets mooiers als een kind je uit zichzelf na beraad met zijn innerlijke stem/intuïtie je zelf uitnodigt voor interactie. Het is een mooi geschenk omdat het uit vrije wil gebeurt. Dat zijn de mooiste en kostbaarste ontmoetingen die ik altijd onthoud.” ~ Jane Schepp

“Kinderen hebben geen intentie om anderen te kwetsen. Ze willen alleen puur de waarheid vertellen, anders dan volwassenen. En ze zijn super grappig.” ~ Tamara Goschnick

“In het moment een authentiek contact aangaan met de medemens. Voor dat moment zijn ze vrienden. En bij het uit elkaar gaan, is er geen gevoel van afscheid, alleen het gevoel van een mogelijk weerzien.” ~ Chungmei Cheng

Lifecoaching: ik wil mezelf de hand schudden

Ken je dat gevoel? Dat je een keer jezelf de hand wilt schudden? Om jezelf beter te leren kennen? Ik spreek mensen die zichzelf al heel lang kwijt zijn. Mensen die zich verschuilen achter hun goede en mooie leven, terwijl ze niet echt gelukkig zijn. Maar wat is echt geluk? Weet jij het? Heb jij er al kennis mee gemaakt? Echt geluk is voor mij dat ik niet meer bang ben voor mezelf. Dat ik mezelf in alle vrijheid ben. Vorig jaar was ik het jaar begonnen met het sleutelwoord ‘humor’. Dat moest voor mij de insteek zijn van 2013. Dat is gelukt. Het is gelukt omdat het mijn intentie was. Mijn intentie vertaalde zich naar het nemen van actie.

Thuis lachen we sowieso heel wat af, om de kleinste dingen. Maar in 2013 heb ik ook mogen lachen met Najib Amhali, Lennette van Dongen en Ronald Goedemondt. Wat is het gruwelijk fijn dat er mensen zijn die simpelweg de waarheid vertellen. Hun waarheid. Het bijzondere vind ik dat het delen van hun waarheid zoveel harten raakt. Iedereen wil toch lachen. Iedereen wil dag in dag uit bezig zijn met iets waar je van nature in bent geïnteresseerd. Wanneer zijn we dit kwijtgeraakt?

Vermoedelijk door teveel stress in huis, door onverwerkte emoties van ouders en opvoeders. Wanneer maak je je moeder uit voor dommerik, nadat ze jou op het nummer heeft gezet, omdat je tè druk aan het doen was? Juist! Omdat ze niet naar jou luisterde. Niet naar je vermoeidheid, je moest je aanpassen aan de sociale situatie. Waarom doen we onze kinderen dit aan? Zij leven hun leven en wij leven het onze. Wij dienen hen te begeleiden, een platform te bieden waarop zij kunnen opbloeien.

Over opbloeien gesproken; om te kunnen groeien zou het heel handig zijn als we onszelf eerst ontdoen van een aantal naargeestige belemmerende gedachten zoals: ‘Het is niet voor iedereen mogelijk om iets te doen waar je hart ligt.’ ‘Het is ook niet voor iedereen mogelijk om iets zelfstandigs op te bouwen door omstandigheden.’ ‘Tegenwoordig kost alles geld en dat houdt mij tegen om een cursus te volgen.’ Ten eerste vraag ik me af hoe je iets hebt aangepakt. Wat hield je tegen? Waar liep je tegen aan? De antwoorden kunnen je heel wat inzichten verschaffen. Ten tweede staat er tegenwoordig zoveel op het internet dat je met zelfstudie ontzettend ver kan komen. Maar vaak komt het neer op de vraag ‘Wat wil je echt?’ Als je jezelf niet kent, hoe weet je dan wat je wilt? De valkuil in deze is dat we vaak denken dat we iets willen of iets niet willen. Wat voel je eigenlijk? Waar gaat je hart sneller van kloppen?

Om het leven van mezelf en die van anderen leuker en lichter te maken, kies ik dit jaar voor het sleutelwoord ‘Zijn’. Ik ben geen lifecoach, geen capoeira kids docente, schrijver, moeder, vrouw of vriendin. Ik doe en daardoor ben ik en kan jij zijn.

Loop je al een tijdje ergens tegenaan? Maak de balans op en boek een introductiesessie lifecoaching. 

Life Coaching: ik kan iedereen voor de gek houden

‘Hartritmestoornissen, al voor de tweede keer. Pasgeleden lag ik nog in het ziekenhuis. Het was te zien. Aan zijn vermoeide gezicht, aan zijn dikke wallen en aan hoe zijn ogen stonden; wazig, vragend: ‘Wat is er toch met mij aan de hand?’ Ik heb al veel minder stress. Ik ben al een stuk relaxter. Ik ga rustiger met de dingen om. De artsen zeggen dat het niet terug te leiden is naar een fysieke aandoening. Het kan door stress, teveel alcohol of koffie komen.’

Al luisterend merkte ik een aantal zaken op. Het is iemand die veel van zichzelf vraagt, maar zichzelf tegelijkertijd een grote mislukkeling vindt. Vorig jaar waren deze hartritmestoornissen voor het eerst geconstateerd. Precies een jaar later weer. Zijn dochter van 10 jaar sprong op hem. Hij zette zich schrap en tilde haar op. Hartritmestoornissen, ammehoela, niks mis met mij. Ik ben er voor mijn dochter. Kom een keer bij me op gesprek, zeg ik. ‘Ah, nee, dat heb ik allemaal al doorlopen, therapeuten en zelfs een therapeutische opleiding opgepakt.’ Opgepakt ja, maar niet afgemaakt. Mislukt. Na dit korte gesprek van slechts vijf minuten heeft hij toch toegezegd om op gesprek te komen.

Mensen leven teveel vanuit hun hoofd en maken de verbinding niet met hun hart. Hoe langer geest en lijf gescheiden van elkaar leven, hoe meer het lichaam op een gegeven moment gaat roepen. In eerste instantie is het een gefluister in de vorm van een knipperend oog, niet kunnen slapen of heel simpel een verkoudheid gepaard gaande met een stevige ongekende hoofdpijn. Het lichaam roept je tot een halt. Als je lichaam niet meer wilt, kan je geest niet vooruit blijven rennen. Wat er dan door mij heen gaat is: ‘Stop dan in godsnaam met wat je aan het doen bent. Vind een oplossing.’

Ik zie het continue om mij heen. Verdriet. Mensen lopen rond met verdriet en weten er geen raad mee. Ik denk altijd in oplossingen. Pas wanneer je voorbij belemmerende gedachten kunt denken, verschijnen oplossingen aan de horizon. Maar een eerste en voor mij heel logische stap is om te stoppen en jezelf te confronteren met hoe je je werkelijk voelt. Neem vijf minuten, maak de balans op. Wat betreft je emotionele gemoedstoestand kun je bijvoorbeeld gaan voor deze hele drastische doch super hilarische stap: Stop It!

Hoewel het comedy is, zit er een harde kern van waarheid in. Deze video deed mij denken aan provocatieve coaching. Coaching interventies die met warmte, humor en provocatie worden gebracht. Binnen secondes wordt het emotionele lichaam wakker geschud. Irritatie voelen, maar niet (kunnen) uiten? Nooit boos zijn, maar alles met een grapje afdoen om de lieve vrede te bewaren? Daar zit het werkelijke emotionele werk!

‘Ik vind het dom van mezelf dat ik de schijn aan het ophouden ben. Ik kan iedereen voor de gek houden, iedereen denkt dat het goed met mij gaat, dat ik gelukkig ben. Nee, dat ben ik niet. Het ergste is nog wel dat ik mezelf voor de gek hou. Tot voor kort geloofde ik het, want anders stopte ik niet alle energie in dit masker. Het masker is gevallen. Het is te zien op mijn gezicht, al een jaar lang, uitslag. Het is stress. Ik weet het zeker.’

Loop je al een tijdje ergens tegenaan? Maak de balans op en boek een introductiesessie lifecoaching. 

HSP: je gevoeligheid maakt je niet zwak

Ondanks wat je misschien hebt geleerd,

Je gevoeligheid maakt je niet zwak.
Het maakt je niet te emotioneel,
te zacht of op enige manier te veel.

Het is altijd een kracht geweest en zal het altijd zijn.
De waarheid is dat je zacht en nog steeds sterk kan zijn.

Je bent geen rots, die ongevoelig is voor de verschuiving
en het trekken van de wereld om je heen.

Je bent een oceaan, altijd in beweging en stromend, makkelijk beïnvloedbaar door de maan en het weer.

Maar groots en diep.
Veerkrachtig en krachtg.
Verbonden met het leven.

Ja, je voelt dingen intens en ja je wordt makkelijk door anderen verwond.

Maar het is de intensiteit van je gevoelens die je zulke geweldige inzichten geven in wie je bent en wat je nodig hebt om je heel te voelen.

Het is die intensiteit die je diep verbindt met jezelf en met de wereld om je heen.

En het zijn je wonden die je de ruimte geven om inlevend en meelevend naar de wonden van anderen te zijn.

Wonden die je het bewustzijn geven om de pijn van anderen te herkennen, en hulpmiddelen aanreiken om anderen
ondersteuning te bieden op manieren die minder sensitieve mensen
misschien niet zouden kunnen

Ik weet dat het moeilijk te geloven is wanneer je je weggevaagd voelt
door je gevoelens. Maar je gevoeligheid is echt een geschenk.

Laat niemand, inclusief jezelf, je anders overtuigen!

Bron: Daniell Koepke

Communicatie: eerlijk zijn duurt het langst

Vanochtend kregen we van onze dochter te horen dat papa en mama een uurtje mochten komen spelen op de peuterspeelzaal. Tot mijn grote verbazing reageerde een juf op de peuterspeelzaal met: ‘Aha, Amé heeft het goed gekopieerd. Er was gisteren een ouder aanwezig, omdat diens zoontje het moeilijk heeft met het wennen aan de peuterspeelzaal. En omdat zij ernaar vroeg, hebben we aan haar verteld dat alle papa’s en mama’s een andere keer ook een uurtje aanwezig mochten zijn’. Maar niets was minder waar, het was helemaal niet de bedoeling dat dit zou gebeuren, het was slechts een reactie op haar nieuwsgierigheid.

Kun je je voorstellen hoe zij zich voelde? Vlak voordat we deze conversatie met de juf hadden, zaten we op de fiets. Ik maakte aan haar duidelijk dat ik geen zin had om te blijven. Ik wilde liever naar huis gaan om te werken. Zij was nog even blij en probeerde mij met een ondeugende vrolijke kop over te halen met ‘Mama, dan kan je gaan spelen’. Nee, ik wil liever naar huis, maar nu ben ik toch wel benieuwd, ik ga eens aan de juf vragen hoe het zit. ‘Mama, je hoeft het niet te vragen. Ik weet het zeker.’

Mijn dochter was er zeker van, omdat ze dit van de juf te horen had gekregen. Ze had het goed gehoord, opgeslagen en overgebracht. De juf dacht waarschijnlijk dat ze niks met deze informatie zou doen. Helaas. De waarheid kwam aan het licht. Mijn kijk op deze situatie is dat de juf Amé niet teleur wilde stellen, door een “nee” te verkopen, namelijk door te vertellen dat niet alle papa’s en mama’s hoeven te komen, alleen wanneer het kind moeite heeft met wennen aan de peuterspeelzaal. Ze had dit makkelijk aan mijn dochter kunnen vertellen. Dat zou ze begrijpen. Nu werd ze in een later stadium ‘teleurgesteld’. Tussen aanhalingstekens, want ik vermoed dat ze niet echt diep teleurgesteld was, want na het ontvangen van de informatie ging ze direct spelen.

Maar het moest toch even van mijn hart, omdat ik vind dat het ‘niet vertellen van de waarheid’ nog veels te veel plaatsvindt. En vooral juist met dit soort pietluttigheden. Kinderen begrijpen heel veel. Waarom zouden we dingen niet vertellen om een eventuele teleurstelling te voorkomen? Als je vanaf het begin af aan duidelijk, eerlijk en consequent bent, zullen ze alleen maar blij zijn met de verhalen die je vertelt.

Gouden tip voor burnout relaties

Wat een bizarre ochtend. Ik was met het juiste been uit bed gestapt. Ik had zin om naar capoeira te gaan. Alles werd verpest door Arnold’s gebrek aan inzicht, communicatie en vooràl zijn blinde vlek. Het intense verlangen naar vrijheid. Vrijheid in mentaal en fysiek opzicht. Dat is waar hij al zo lang naar verlangd. Ik geef hem groot gelijk, maar ik laat het niet ten koste gaan van mijn eigen gezondheid.

Het leren kennen en blijven herkennen van je fysieke en mentale grenzen wanneer je herstellende bent van een burnout is een enorme uitdaging. Heel vaak ben ík Arnold’s definitieve GRENS. Vanochtend werd weer hetzelfde riedeltje afgespeeld. Als ik een boek over burnout zou gaan schrijven, zou het héél saai worden. Ik zou je namelijk meenemen door diepe dalen en hoge toppen. Alle valkuilen zou ik tot in detail omschrijven, zodat je er strontziek van wordt. Nee, doe mij maar geen burnout. Dat is zó vermoeiend!! Helaas hebben we het niet voor het kiezen. Een burnout is voor de mensen die hier aanleg voor hebben haast onvermijdelijk.

HIj begon over aankomend weekend. ‘Zaterdag hebben we nog niets staan en zondag zouden we naar de rommelmarkt gaan in de Weimarstraat. Maar daar hoef ik niet per se naar toe. We kunnen het beter rustig aan doen’ Dit had ik gepland in het kader van promotie van de capoeira kinderlessen. Ik vond het prima. Wat ik niet zo prima vond, was dat hij eventueel wél naar een roda zou willen gaan. Zijn drijfveer was positief, maar niet realistisch. Ik zeg je, valkuilen zijn uiterst bedriegelijk. Als herstellende van een burnout is het belangrijk om te doen wat je aan kan. Daar ging hij met dit voorstel regelrecht aan voorbij.

Afgelopen week had een goede vriend waargenomen voor de vrijdaglessen. Het was de eerste week van een drukker programma met meer capoeiralessen en afspraken buiten de deur. Hij trok het niet meer. Met dit in mijn achterhoofd kon ik niet blij worden van zijn voorstel om aanstaande zaterdag helemaal voor mezelf te hebben, zodat hij de zondag eventueel naar die roda kon. Realistisch gezien ben ik degene die zaterdag weer 100% mama mag zijn en hij niet eens de energie heeft om een rondje Haagse bos te doen.

Je hoort het al. Mevrouw van de burnout partner was geflipt. En terecht! Hij botste keihard tegen de Chinese muur op. Zijn grens. Moi. Het leek wel alsof het gesprek van vorige week helemaal niet had plaatsgevonden. Eenmaal uit zijn valkuil gestapt, lopend op heldere wegen van licht, bedankte hij me voor wat ik hem had terug gegeven: woede, frustratie, teleurstelling en verdriet. Ik heb hier geen zin meer in.

Gouden tip
Soms is het goed om je partner zelf het licht te laten ontdekken en soms is het noodzakelijk om hem of haar de waarheid te vertellen.

Meer informatie over burnout, zie hier www.burnin.nl

Blinde liefde

Blinde liefde

Zoveel liefde heb ik willen geven
Aan vader en aan moeder, aan allebei
Zoveel houd ik van het leven
Van jou, je vriend, de hele maatschappij

Onverdraagbaar is het leed om mij heen
Het zet mij in wanhoop en maakt mij blind
Als een kind, verblind, sla ik om mij heen
In de wanhoop dat ik de pijn kan doen verzachten

Illusie na illusie blijf ik erin geloven dat ik helpen kan
De waarheid is nog ondraaglijker om te accepteren
Een groot falen en diep verdriet dat ik alleen toe kijken kan
Gescheurd is mijn hart, opdat ik deze waarheid niet durf te leven

Bittere tranen, doch teder en zoet
Met liefde is het kind, doch in pijn en verdriet
Waarheid is hard, doch liefdevol en mooi
Het leven is vol pracht en praal, doch hebben wij leed

Dader en slachtoffer, beiden dragen leed
Wie draagt er schuld en wie draagt er geen?
Toekomst en verleden, zijn beiden niet het heden
Tot nu nog niet, wanneer kan ik wel dan beginnen met geven?

Liefde voor een ander hebben, is liefde voor jezelf
Al die liefde aan mij zelf te geven, tot op een dag
Deze overvloeit en natuurlijkerwijs met anderen zal delen
Alleen liefde voor mijzelf, tot ik geleerd heb zinvol te geven

Deze waarheden zal ik leren te nemen in mijn hart
Vol zal mijn hart zijn met leed en met liefde
Bittere tranen zullen vloeien, naast de stralen van mijn glimlach
Mijn liefde is mooi en de waarheid is dat ik op een dag deze met je zal delen

Yihua, 19 december 2010

Liefde is…

Liefde is “houden van” zonder condities.

Liefde is zorg hebben voor elkaar.

Niet iets doen zonder over de consequenties na te denken

en dus na te laten wat schade kan veroorzaken.

Liefde is waarheid, die niet wil kwetsen en dus

rekening houdend met vriendschappen, relaties en de omgeving.

Je hebt niets aan liefdesuitingen die voorbijgaan aan het doel van liefde….

Liefde gaat uit naar anderen en is niet jezelf erin rechtvaardigen!

Liefde is geconditioneerd houden van allen en alles om je heen

en je erom verwonderen dat dit echt kan….

(Ingezonden door een Orchid of Life nieuwsbrief lid op 15 december 2010)