Foto door Hans Jongman
Onderstaande tekst is geschreven door een jongedame die zeer hooggevoelig is. Eén van de meest bijzondere aspecten van mijn werk als life coach voor hooggevoelige personen is dat ik blijf leren hoe ik de begeleiding zodanig af kan stemmen, zodat de hooggevoelige persoon in kwestie maximaal kan groeien op emotioneel vlak. Dank je wel mooi mens voor het delen van je hooggevoelige gedachtenkronkels en gevoelens. Fijn dat de lezer van dit stuk met jou mee mag groeien. ~ Chungmei Cheng, Orchid of Life ~ HSP Coaching & Rebirthing
Over afronden gesproken. Toen we terugkwamen van buitenlandexcursie meteen de volgende ochtend kon ik mijn diploma tekenen. Ik was geslaagd! JOEPIE! (Ben ik nu echt blij met dat papiertje? Ik ben ieder geval blij dat ik een handtekening kan zetten om dit goed af te sluiten en zo met iets anders te beginnen!!!! ☺) De volgende dag ging ik nog afscheid nemen van een lerares en van iemand van stage.
Toen ik dat allemaal had gedaan! Toen was ik doodmoe. Ik heb echt lang op bed gelegen. En mijn lichaam zakte als een pudding in elkaar en ik moest weer huilen. Mijn vriend zei: ‘Nu kun je dingen loslaten he?!’ Jup! Mijn familie wilde ook nog komen omdat ik geslaagd was. Ik wilde ook dat ze zouden komen, maar ergens was ik bang. Mijn huisbaas kwam en vroeg: ‘Wanneer ben je weg? Je hebt je kamer toch opgezegd?’ Waarop ik antwoordde vanuit mijn hoofd: maandag ben ik weg, dan ga ik werken! Is dat oké? Ja dat was oké!
Maar ik begon woensdags pas met werken en maandag zouden mama, oma, zus en zusje komen. Dus ik was lichtelijk in paniek, toen bedacht ik dat ik ze dan maar beter af kon bellen. Ik zei tegen mijn moeder het kan echt niet. Ik moet maandag het huis uit zijn. Ik moet hier echt weg, kan het niet een andere keer. Mijn moeder zei: ‘Oma heeft haar poetshulp verzet en we kunnen ook ergens anders afspreken.’ Ze had gelijk! Ik zou er later op terug komen. Ik besprak het met mijn vriend en zei in paniek. Er klopt helemaal niets van wat ik heb gedaan! Ik heb allerlei dingen gezegd die niet kloppen! (Sorry vriend! Die op dat moment alles over zich heen kreeg.)
Ik vroeg aan mijzelf: Wil ik dat ze komen? Meteen kwam het antwoord: Ja! Toen belde ik mijn moeder op en zei: Sorry! Je kan komen! Ik voel mij bang! Zonder precies uit te kunnen leggen waarom ik bang was. Daarna ging ik op een matje liggen en vroeg ik aan mezelf wat ik nu moest doen? Het antwoord was: Geef eraan toe. Geef toe dat het niet gaat en geef toe dat het zeer doet.
Liefdevol ontvangen door zus en papa die mij wilden helpen.
Liefdevol ontvangen door mijn vriend.
Liefdevol ontvangen door mijn oude basketbaltrainster.
Liefdevol ontvangen door familie die langs zou komen.
De volgende dag heb ik een afspraak rebirthing via skype.
Ademhalen!!!! Er zit spanning in mijn lijf! Wanneer ik vertel hoe het gaat komen de tranen al gauw. Mijn hele lichaam voelt gespannen! Ik adem, mijn buik doet zeer en trilt. De tranen rollen. Op een gegeven moment ben ik redelijk door mijn gespannen buik heen geademd, en komen steeds deze zinnen in mijn hoofd: ik ben zo liefdevol ontvangen de laatste tijd. Dan kom ik bij de pijn in mijn hart uit, Ik ben bang om het oude los te laten. En dan begin ik nog harder te snikken.
Mijn intentie was: ik heb mijn diploma gehaald. Mijn intentie is: Het stroomt van binnen.
Afgelopen dagen was ik aangekomen op mijn werkplek. Ik heb de eerste twee dagen de tijd genomen om te landen. Vrijdag was mijn eerste werkdag. Aangekomen op mijn tijdelijke nieuwe woonplek voor door de weeks. De camper!
*Tussen de weilanden en de bomen!
*Geen internet,
*Fijne collega’s,
*Spelen met kinderen,
*Pijn op mijn borst en buik,
*Het besef hebben: Ik werk van 7-4, vier dagen in de week. En hoef daarnaast niets meer aan school te doen, of andere dingen,
*Gevoelens op een rij zetten,
*Lijnen uitzetten, om het te laten stromen van binnen,
*Contact houden met vriend,
*Zutphen is een super fijne stad, met zijn oude uitstraling, waar ik heb geschreven in cafeetjes en off course in mijn nieuwe huis Campieee de camper. Ik wilde al langer schrijven, maar voelde daar toen niet de ruimte voor. Een heel verhaal, uit mijn handen, op papier ❤
Lees ook de blogs:
Ik zit zacht gezegd niet lekker in mijn vel
Ik hoef niks met hun boosheid
Ben je nieuwsgierig wat een introductiesessie jou kan opleveren? Klik hier voor meer informatie en het maken van een afspraak.